VTSG

Video Tracking Sound Generator

Protagonista i duchowy przywódca II awangardy nowojorskiej John Cage na początku lat 60 XX wieku tworzy Music of Changes. Utwór oparty na założeniach starochińskiej Księgi Przemian (I Ching) zmienia dotychczasową koncepcję ścisłego porządku i przewidywalności w obrębie wszystkich parametrów muzycznych dzieła. Powstaje idea kształtowania muzyki z udziałem przypadku, a zastosowanie operacji losowych sprawia, że utwór staje się niemożliwym do przewidzenia następstwem dźwięków. Tak postrzegana koncepcja muzyczna otwiera nowe pola eksploracji. W muzyce współczesnej do głosu dochodzą takie pojęcia jak: forma otwarta, nieskończoność, nieokreśloność, indeterminizm. Jeśli dodamy do tego nowy sposób formowania dźwięku, w którym główną rolę odgrywa widz-słuchacz, otrzymamy coś na kształt „nieskończonego”, otwartego instrumentu.

artgen-sklad-solny-krakow

Dzieło skończone odbieramy w określonym kształcie – w przypadku działa otwartego jego ostateczna forma jest płynna. Nadaje ją wykonawca lub często sam widz (interaktor). Video Tracking Sound Generator to cyfrowe lustro będące matrycą dla powstawania dźwięku. Obecność widza, jego ruchy, gesty stają się bezpośrednim impulsem do generowania i modulowania muzyki. VTSG to nieskończony „teatr” muzyczny, w którym stajemy się jednocześnie reżyserem, aktorem i widzem.

Szyba (artgen 2)

„Gdyby chciał siebie wyrazić, powinien przynajmniej wiedzieć, że owa wewnętrzna „istota”, którą chciałby jedynie „przetłumaczyć”, jest tylko złożonym słownikiem, którego słowa można zrozumieć tylko przez inne słowa, i tak w nieskończoność.” R. Barthes, Śmierć autora, przeł. M. P. Markowski, Teksty Drugie, 1999, nr 1/2.

szyba-artgen

Generuj tekst krytyczny (lewy przycisk myszy – generuj)

Interferencja cząstek i interpretacja kopenhaska

Słynny eksperyment Thomasa Younga, polegający na przepuszczeniu wiązki światła przez układ dwóch szczelin, w wyniku czego na ekranie, po drugiej stronie powstaje obraz interferencyjny, potwierdził falową naturę światła. Jednak późniejsze eksperymenty, w których przez układ doświadczalny przepuszczano pojedyncze fotony i elektrony, mocno komplikowały wyniki obserwacji. Pojedyncze cząstki wysyłane kolejno w układ dwóch szczelin „interferowały same ze sobą” niejako przechodząc przez obie szczeliny jednocześnie. Dodatkowo, każda próba ingerencji w układ (poprzez zastosowanie detektora przy otworach w celu wykrycia, którędy cząstka przechodzi) kończyła się redukcją funkcji falowej światła do pojedynczej cząstki, a obraz interferencyjny znikał.

interferencja

[Akt obserwacji fali jest przyczyną jej redukcji, w wyniku czego fala staje się cząstką. Cząstka pojawia się jako obiektywny obiekt dopiero wtedy gdy ją obserwujemy.]